Varlık İçinde Yokluk

Dünyada her 9 insandan biri yetersiz besleniyor ve her gün yaklaşık 25 bin kişi açlığa bağlı nedenlerle hayatını kaybediyor. Yani açlıktan ölüyor! Diğer taraftan Dünyada 700 milyon obez ve 2,3 milyar fazla kilolu insan olduğu tahmin ediliyor.

Dünya Bankası raporunda, çöpe atılan yiyeceklerin dünyada açlıktan ölenlerin 15 katını besleyecek miktarda olduğunu görmek ne kadar ironik. Ülkemizde ise yılda 1,7 milyar ekmek çöpe atılırken, yaklaşık 214 milyar liralık gıda israfı yapılıyor.

Peki bizim gibi Müslüman ülkelerde bile bu denli büyük israf ve insafsızlık nasıl yapılabiliyor?

Neden mi? Hani biz yılın bir ayı oruç tutuyoruz ya! Hani Ramazan’ı Şerif dediğimiz o güzel zaman zarfında gün boyu yemekten içmekten uzak kalıyoruz ya, nimet dediğimiz gıdanın ve suyun kıymetini en çok bizlerin bilmesi gerekmez mi? Açın, susuzun halinden anlamamız için bundan daha iyi fırsat mı olur? Bırakın o idrake ulaşmayı Ramazan’da ayrı bir israf furyası esiyor maalesef. Daha fiziken ulaşması gereken idrak düzeyinin yanından geçmemiş olanlardan, manevi idrak beklemek çok daha abes olur herhalde. Sahurla başlayan o vakti açlıkla boşalan midesini nelerle dolduracağını düşünmek yerine, güzel bakmayı, güzel görmeyi, güzel düşünüp, güzel konuşmayı, şükrü, sabrı, merhameti, nezaketi yüreğine doldurma zamanı olarak gören kaç kişi var? Sadece kendisi için yaşamaması gerektiğini fark eden...

Tüm bunların bilincinde olup, çocuklarını- ki önce gerçek anlamda kendisi öyle yaşamalı- önüne koyulan nimete şükredecek şekilde yetiştirenlerin sayısı ne ola ki?

Zengin ya da fakir, çocukların ne kadar çok yemek seçtiğinin farkında mısınız?

Masaya koyulana burun kıvıran, belli gıdalar dışındakileri tüketmeyen, annesine teşekkürü bir yana bırakın, saçma sapan çıkışlarıyla şımarıklıkta zirve yapan çocuk sayısı peki? Burada bebeklikten itibaren, “hiçbir şey yediremiyorum, ayyy çok bunaldım” diye peşlerinden koşan ve çocuklarını dünya gerçekliğinden uzak büyütüp, kendi şükürsüzlük abidelerini yaratan annelerin hakkını yemeyelim!

Kötü beslenme ve hareketsizlik sebebiyle fazla kilolu, hatta obez çocuk sayısı?

Aç insan doyurmak için açlık çekilen ülkelere gitmemiz gerekmiyor ille de. En yakınımıza bakmak, sıkıntıda olan komşumuzu görmek bir yanı, diğer yanı da kaynakları doğru kullanmak. Kaynakların doğru kullanımı ile tüm dünyaya tüm insanlığa faydalı olacağımızı unutmayalım...

Dünyanın en temel sorunu su, gıda ve enerji kaynaklarının bir süre sonra büyük çatışmalara sebebiyet verecek şekilde hızla tükenmesi. Gelişmiş (ki çoğu emperyalist) ülkeler bu alanlarda ciddi politikalar geliştirip hayata geçirmek için milyonlarca dolar harcıyor. Oysa biz ülke olarak binlerce yıldır bereketiyle onlarca medeniyete beşik olmuş bu toprakları kullanmayı bırakmışız, açlığa doğru sürükleniyoruz. Üstelik büyük bir israf çılgınlığı, bilinçsizlik ve ahmaklıkla... Ramazan fark etmek için nasıl güzel bir fırsattır oysa…