Çanakkale Ruhu

Nedir insana daha hayattayken, kendi cenaze namazını kıldıran?

Ölüme adeta koşar adımlarla giderken, hayatta en çok sevdiklerini bile unutturan...

Annesini, babasını, çocuğunu, sevdasını, umudunu, hayallerini, herşeyini uğruna bir kalemde sildiren...

Her sönen hayatın, yaşayacak her fidanı kanıyla sulayarak bugünlere taşımasının adıdır ÇANAKKALE...

Vatan sevgisinin ete ,kemiğe büründüğü yerdir ÇANAKKALE...

Koca bir yürek, muhteşem bir ruhtur ÇANAKKALE...

Bugün sınavlardan geçen birlikteliğimizin, destana dönüştüğü yerdir ÇANAKKALE...

Ey bu vatan için toprağa düşmüş güzel insanlar, ruhunuz şâd, mekanınız cennet olsun..... 

Olsun da, o gün yiyeceği tek öğün olan bir  lokma kuru ekmeği, bir küçük tas hoşafı “ben doydum, bu senin” diye yanındaki arkadaşına verenlerden, çevremdeki her şey benim olmalı diyen bireylere nasıl dönüştük? Doğruyu, hakkı düstur bilenlerden, yaralı düşman askeri bile olsa, şefkatini esirgemeyenlerden ;bitkiye , hayvana , insana acımasızca, vahşice davranan insanlara nasıl evrildik?

Vatan dediği toprağa kanıyla sahip çıkanlardan, iki adımda bir o topraklara tüküren, ağzında Allah lafzıyla şehadete yürüyenlerden, küfür , hakaret ve sövgüsüz konuşamayan  veya dedikodudan başka konuşacak malzemesi olmayan insanlara dönüştüğümüzü nasıl farketmedik?

O ruh ki, o maneviyat ki bizi bugünlere taşıdı. Peki nasıl, nasıl oldu da, bugün o fedakarlığa ihanet eder hale geldik?

"İhanet" çok mu ağır bir itham oldu dersiniz?

İnanın az bile...

Eğer vatanımızdan önce sadece kendi menfaatlerimizi düşünüyor; kendimizi yetiştirip, becerilerimizi vatanımızı en yaşanası ülke haline getirmek için kullanmıyorsak ve daha da acısı bunları yaptığımızı gerine gerine söyleyip, aslında laftan başka hiçbir şey üretmiyorsak, ihanetin alâsını yapıyoruz demektir.

107 yıl önce yaşanan o destansı mücadeleye sadece süslü cümlelerle atıfta bulunmayı bırakalım...

Öncelikle Çanakkale Savaşı ve Kurtuluş Savaşı yaşanmışlıklarını yeni nesillerin yüreğine nakşedelim... Ve bizler, evet şu anı yaşayan bizler, Türkiye Cumhuriyeti’nin her bir vatandaşı olan bizler, onlar gibi canımızı değilse bile, ömrümüzü bu vatana adayalım.

Adayalım ki, kanları yerde, hakları üzerimizde kalmasın.

Başta Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, o günden bu güne,tüm şehit ve ebediyete intikal eden kahramanlarımızın ruhları şad, mekanları cennet ve dahi her daim,değerini bilenlerle VATAN SAĞ OLSUN......